maart 2020 - Leren loslaten

10 augustus 202023 maart 2020 door Jan Bommerez

De stress respons is een ketenreactie. Wanneer ons organisme een stressor waarneemt zenden de amagydala een distress signaal naar de hypothalamus. Je kunt de hypothalamus zien als een ‘command center’ met invloed op het hele lichaam via de zenuwbanen en de neurotransmitters die erin worden doorgegeven. Het communicatiekanaal voor de stress respons heet de HPA as, naar de Engelse woorden ‘Hypothalamus-Pituitary-Adrenal’ (Hypotalamus-Hypofyse-Bijnieren). De hypotalamus beheert de afscheiding van hormonen door de hypofyse. De hypofyse kan meerdere doelwitten hebben in het lijf maar in het geval van de HPA as worden de nieren en bijnieren geviseerd.

Eerst komt de adrenaline die het hartritme verhoogt, de zintuigen verscherpt, ademhaling verdiept en versnelt en het lijf mobiliseert voor vechten of vluchten. Later wordt cortisol afgescheiden (van de cortex van de bijnieren). Het eerste doel van cortisol is om het energieverlies van de eerste respons te compenseren. Daarom wordt onder invloed van cortisol bijvoorbeeld glucose aangemaakt in het bloed.

Wanneer het lichaam te veel cortisol registreert in het lichaam (een feedback loop) wordt de stress respons in principe afgezet.

De stress respons is evolutionair niet bedoeld voor lange activering maar voor direct gevaar.

Wanneer de stress respons (die bedoeld is om ons leven te redden) blijft geactiveerd worden door chronische stressors (zoals in een relatie of omgeving verkeren die onveilig blijft) wordt de stress toxisch.

In normale hoeveelheden is cortisol een ‘herstellende agent’

Wanneer het lichaam echter te veel cortisol aanmaakt ontstaat schade. Cortisol kan normale werking van synapsen verstoren (de verbindingen tussen de zenuwcellen waar de neurotransmitters worden doorgegeven), kan de prefrontale cortex en de hippocampus doen krimpen (leervermogen en geheugen dus) en nog meer. Zo kan te veel cortisol ook de amydala vergroten zodat ze vaker en vaker de hippocampus te snel af zijn en het systeem in de stress respons houden.

Maar er zijn niet alleen cognitieve gevolgen: meerdere systemen in het lichaam kunnen dysfunctioneel worden door voortdurende aanwezigheid van cortisol: hartfunctie, spijsvertering, darmen en blaas, bloeddruk, suikerhuishouding, reproductieve organen…

Een overweldigende situatie zoals de wereldwijde Corona dreiging kan zorgen voor de productie van te veel cortisol, vooral als er reeds andere stressoren in je leven zijn.

Gelukkig bestaat er zoiets als ‘neuroplasticiteit’ d.w.z het vermogen van het zenuwstelsel om zich te herstellen.

Dat gebeurt echter niet vanzelf. We dienen bewust ons zenuwstelsel te helpen om zich te herstellen van onbewuste patronen.

Leren diep ontspannen en oude stress loslaten zijn daar voorbeelden van.

In de cursus behandel ik diverse oefeningen om dieper te ontspannen en oude stress los te laten. Ga naar de volledige cursus loslaten of probeer het eerst uit met 3 gratis lessen.

Harte groet,

Jan Bommerez

10 augustus 202013 maart 2020 door Jan Bommerez

Als onze hartenergie rustig wordt (in harmonie), vallen de hersenen vanzelf in FLOW.

Gun jij jezelf deze 5 minuten?

FLOW is eigenlijk onze natuurlijke staat. Kijk maar naar kleine kinderen. Die zijn helemaal in het nu. Speels, onbevangen, vol verbeelding…

Hoe verliezen wij die staat? Het antwoord is dat we naarmate we ouder worden meer en meer stressvolle ervaringen meemaken die ons defensief doen leven. De overlevingshersenen nemen dan over.

In plaats van spontaan te leven vanuit ons hart gaan we dan allerlei defensiemechanismen en conditioneringen ontwikkelen.

Wat hersenonderzoekers vroeger niet wisten, is dat de hersenen tot rust komen als het hartritme coherent (samenhangend) wordt, als we harmonie kennen op gevoelsniveau.

Onderzoekers van het Institute of HeartMath (zie www.heartmath.org en voor Nederland en België, www.heartmathbenelux.com) hebben ontdekt dat het hart meer communiceert met de hersenen dan omgekeerd.

Wanneer onze hartenergie is verstoord, krijgen de hersenen het bericht dat er stress is. Ze reageren dan met vechten, vluchten of verstarren. Het hart is in realiteit veel meer dan een spier of een pomp. Recent onderzoek toont dat het hart ook hersencellen heeft en ook zijn eigen hormonen afscheidt. Als onze hartenergie rustig gemaakt wordt (harmonie), vallen de hersenen vanzelf in FLOW. Dat kan in enkele minuten van bewuste aandacht en ritmisch ademen. Laten we dat nu meteen eens gaan doen. Dan weet je het uit eigen ervaring.

Uitleg van de oefening

Ga rustig zitten met beide voeten op de grond en je rug rechtop. Leg je handen in je schoot. Sluit je ogen en richt je aandacht in de hartstreek (achter het borstbeen). Adem nu drie tot vijf minuten rustig in en uit in het tempo van vijf rustige tellen in en vijf rustige tellen uit. Verbeeld je dat je in en uitademt door je hart.

Neem waar wat er in je lichaam en in je hersenen gebeurt. Het gaat nog dieper wanneer je daarnaast ook je aandacht richt op iets of iemand waar je veel van houdt. En het gaat supersnel naar diepe harmonie wanneer je die liefdesgevoelens naar andere mensen stuurt. Doe dit en zie hoe krachtig je hartveld is.

Online training en 3 gratis lessen

Als je interesse hebt om chronische stress in je lichaam te leren ontspannen, er is nu een online training om te leren loslaten. Je kan beginnen met 3 gratis lessen. Om te starten met de gratis lessen surf naar https://lerenloslaten.com/3-gratis-lessen

Hartegroet,

Jan Bommerez

10 augustus 20209 maart 2020 door Jan Bommerez

Wilhelm Reich kwam tijdens zijn onderzoek tot de conclusie dat mensen met emotionele en psychische problemen ook chronische spanning hadden in hun spieren (in feite in het bindweefsel).

Reich werd daardoor een van de pioniers van de neuropsychologie en de mind-body geneeskunde.

Zijn verder onderzoek leidde hem tot de ontdekking dat de chronische spanning te maken had met een langdurige verstoring van het autonome zenuwstelsel.

Onze stressrespons (vechten en vluchten) is bedoeld voor een acute reactie, niet als een langdurige staat.

De stressrespons mobiliseert het hele systeem en is dus ook zeer energie vretend. Langdurige stress put effenaf ons lijf uit.

Chronische spanning en pijn zijn in wezen terug te leiden tot het niet meer kunnen ‘afzetten’ van het sympathische zenuwstelsel (dat aanzet tot vechten en vluchten bij bedreiging).

Daar waar het sympathische zenuwstelsel leidt tot spanning (‘aanspannen voor actie’), heeft het para sympathische zenuwstelsel te maken met ontspanning en expansie.

Je hebt het para sympathische zenuwstelsel nodig om te kunnen ontspannen maar het is paradoxaal genoeg ook in het para sympathische systeem dat de bevries respons gebeurt wanneer je niet kunt vechten en vluchten (de invloed van de dorsale vagus).

Er is dan vecht- en vluchtenergie die onderdrukt wordt. Dat is de energie die voor chronische pijn en spanning zorgt.

Boosheid bijvoorbeeld hoort bij de vechtreflex

Boosheid is een emotie die tot actie aanzet, Wanneer ze onderdrukt wordt blijft ze tegen het systeem duwen want ze wil expressie.

Zo ontdekte Dr. John Sarno bijvoorbeeld dat de meeste rugklachten te maken hebben met onderdrukte boosheid, zelfs nog uit de kindertijd (zie zijn boek ‘Healing Back Pain’).

Niet alleen boosheid, maar alle onderdrukte emoties verstoren de spontane stroom van de levensenergie doorheen het lichaam.

Iemand die depressief is bijvoorbeeld heeft ook veel onderdrukte emotie (vaak boosheid maar ook verdriet of onmacht).

Zo iemand kan zijn (haar) emotionele staat niet veranderen door alleen maar positieve gedachten te denken.

Het lichaam zal eerst oude stress moeten loslaten

Chronische stress in het lijf is de oorzaak van de meeste fysieke maar ook van veel emotionele en psychische problemen.

Meer en meer ‘externe’ ingrepen zijn dan (schijnbaar) nodig, maar ze lossen nooit het fundamentele probleem op: de verstoring van het van nature zelf organiserend organisme door opgehoopte stress (weerstand).

Hartegroet,

Jan Bommerez

10 augustus 20206 maart 2020 door Jan Bommerez

Door de natuur te bestuderen leerden Herakleitos (panta rei) en Lao Tse (Taoïsme) en vele andere wijzen dat alles stroomt en dat vechten met de aard van het leven alleen maar ellende oplevert.

Do not argue with life because you will lose, but only 100% of the time. Byron Katie

Het volgende verhaal van Isha Judd illustreert op prachtige wijze wat de essentie is van overgave aan het leven (loslaten).

Voel met je hele lijf wat deze woorden met je doen:

Er was eens … een grote rivier die vanaf haar bescheiden begin als een bergbeek ervan droomde om de oceaan te bereiken. Ze passeerde bossen en canyons op haar reis, ze stroomde door vlaktes en ravijnen, totdat ze op een dag bij de woestijn aankwam.

Net toen ze door alle andere obstakels was gegaan, probeerde de rivier zich door de woestijn te bewegen, maar ze was verbijsterd toen ze merkte dat haar water oploste toen ze het hete zand raakte.

De rivier was er echter van overtuigd dat het haar bestemming was om de oceaan te bereiken, en daarom probeerde ze met al haar macht het eindeloze zand over te steken. Het bleek een onmogelijke taak. Hoe hard ze het ook probeerde, de rivier kon de woestijn niet verslaan.

Toen ze uiteindelijk alle hoop had opgegeven, fluisterde een stem uit de woestijn zelf: “Net zoals de wind de woestijn kruist, kan de rivier dat ook doen.”

De rivier protesteerde en kloeg dat haar wateren door het zand werden opgenomen, hoe hard ze ook had geprobeerd, en ze stelde dat de wind alleen de woestijn kon oversteken omdat hij kon vliegen.

“Als je jezelf met geweld tegen me aanduwt, zal je niet oversteken,” vertelde de woestijn haar. “Je zult in dat geval volledig verdwijnen, of met een beetje meeval misschien een soort moeras worden.”

“Je moet de wind toelaten om je naar je bestemming brengen. Je moet letterlijk worden opgenomen door de wind.”

Dit idee was onaanvaardbaar voor de rivier. Ze was tenslotte nooit eerder opgegaan in iets anders. Ze wilde ook op geen enkele manier haar individualiteit verliezen. Want als ze dat deed, zou ze die ooit kunnen terugkrijgen?

“De wind,” zei de stem, “zal er ook voor zorgen dat je jezelf kunt blijven. Hij zal je water door de woestijn dragen en het dan laten vallen als regen. Dan word jij vanzelf weer een rivier. “

“Hoe weet ik dat dit waar is?” vroeg ze.

“Het is gewoon zo, en als je het niet vertrouwt, ben je voorbestemd om in het beste geval een moeras te worden … en een moeras is zeker niet hetzelfde als een rivier.”

“Maar blijf ik dan dezelfde rivier die ik nu ben? ”

“Jouw vorm kan niet onveranderlijk blijven maar je essentie blijft wel altijd dezelfde” vervolgde de stem.

“Jouw essentie zal getransporteerd worden en je opnieuw laten stromen als water als de tijd daar is. Je noemt jezelf trouwens alleen maar ‘rivier’ omdat je jouw vormeloze essentie niet kent. “

Toen de rivier dit hoorde, begon een verre echo te weerklinken in haar gedachten. Ze herinnerde zich vaag een toestand waarin zij, of een deel van haar werd gedragen in de armen van de wind. Ze wist plots ook – of verbeeldde ze het zich gewoon? – dat dit echt was wat ze moest doen, ook al leek het gevaarlijk.

Zo kwam het dus dat de rivier haar wateren overgaf aan de verwelkomende armen van de wind, die haar zachtjes hoog de lucht in tilde en haar ver weg voerde, tot ze uiteindelijk als regen op de zee viel en haar droom werkelijkheid zag worden.

FLOW heeft alles te maken met overgave en met diep vertrouwen in het leven en in ons diepere zelf. Het leven neemt soms een bocht en dan kun je meebewegen of een dam bouwen…

Loslaten is de basisvoorwaarde voor flexibel meebewegen…

Oude emoties leren verwerken en loslaten is daarom iets van levensbelang (naast natuurlijk ook dingen zoals gezond eten, sporten, tijd nemen voor regeneratie etc.).

Duizenden mensen namen in Nederland en België deel aan de dagworkshop ‘Leren loslaten’.

Omdat ik fulltime werk aan een boek over trauma wordt de heilzame live workshop vanaf 1 maart vervangen door een online training maar wel met 4 keer meer oefeningen. Je krijgt een jaar toegang tot de lessen en oefeningen. Zo kun je 52 weken lang elke dag een beetje (of veel) loslaten…

Er zijn 3 gratis lessen die je kunt uitproberen via de pagina https://www.lerenloslaten.com/3-gratis-lessen/

Ik wens je alvast een leven toe vol gezondheid, geluk en FLOW!

Jan Bommerez, auteur van ‘Minder Moeten Meer FLOW’, ‘FLOW en de Kunst van het Zakendoen’, ‘Kun je een rups leren vliegen”?’ en ‘Door de bomen het bos zien’.

10 augustus 20204 maart 2020 door Jan Bommerez

…dat je niet om ze geeft.

Het betekent dat je beseft dat de enige persoon die je kunt veranderen degene is die je in de spiegel ziet. Misschien weet je dit al of je bent nog bezig net het te ontdekken: je kunt een ander niet veranderen. Je kunt iemand manipuleren, pesten, schuldgevoelens aanpraten, bedreigen… maar veranderen kunnen ze alleen zelf doen van binnenuit. We houden ons vast aan de hoop dat het kan veranderen, dat ze anders zullen handelen als jij maar beter luistert of meer je best doet. Niet dus.

Vooral als je al heel veel van jezelf in een relatie geïnvesteerd hebt voelt het gemakkelijker om te blijven en te hopen dat alles op een keer als door magie zal veranderen dan om te gaan. Gedrag kan veranderen zoals betere afspraken maken, tijd voor elkaar reserveren maar de persoon zelf kun je niet veranderen.

Misschien heb je nu wel tijd met elkaar maar voelt het nog altijd even eenzaam…

Als je partner weinig gevoel heeft voor humor zul jij er dat niet kunnen inbrengen. Als je partner gemakkelijk in drama vervalt zul jij dat niet kunnen verhinderen. Als je partner geen kinderen wil is de kans klein dat het anders zal worden.

Je kan smeken, pleiten, dreigen, motiveren, inspireren, verleiden, vragen, eisen maar je kan de ander niet veranderen. Alleen zij kunnen dat van binnenuit en als ze er klaar voor zijn. En dat is misschien nooit. Dit is een van de moeilijkste dingen over relaties: te weten wanneer je flexibel moet zijn en een compromis aanvaarden en wanneer je echt voor jezelf moet kiezen. Het verschil tussen hoge standaarden hebben en onredelijke eisen hebben. Het verschil tussen houden van en houden aan. Maar datzelfde is ook de sleutel tot een gelukkige relatie: te weten wanneer je dient te blijven en wanneer je dient te gaan. Te weten wanneer je te veeleisend bent en wanneer je gewoon niet krijgt wat je verdient.

Je kan niemand dwingen om van je te houden. Je kan niemand dwingen je op een bepaalde manier te behandelen. Je kan niemand dwingen om meer empathie te hebben. Je kan niemand dwingen om beter te luisteren en minder te oordelen. Maar je kunt genoeg zelfliefde hebben om te weten wanneer je slecht behandeld wordt en wanneer je beter verdient.

Het gaat nooit over de ander veranderen. Het gaat altijd over naar binnengaan en luisteren naar je buikgevoel. Als iets niet klopt weet je het gewoon, diep vanbinnen. Het is geen analytisch proces. Het is weten.

Je hebt niet het vermogen om iemand te veranderen. Je hebt wel het vermogen om te kiezen of je blijft of gaat.

Oude emoties loslaten

Oude emoties leren verwerken en loslaten is daarom iets van levensbelang (naast natuurlijk ook dingen zoals gezond eten, sporten, tijd nemen voor regeneratie etc.)

Duizenden mensen namen in Nederland en België deel aan de dagworkshop ‘Leren loslaten’.

Er zijn 3 gratis lessen die je kunt uitproberen via de pagina https://www.lerenloslaten.com/3-gratis-lessen/

Ik wens je alvast een leven toe vol gezondheid, geluk en FLOW!

Jan Bommerez, auteur van ‘Minder Moeten Meer FLOW’, ‘FLOW en de Kunst van het Zakendoen’, ‘Kun je een rups leren vliegen”?’ en ‘Door de bomen het bos zien’.