Maand: april 2020

We hebben de neiging ons lichaam en onze fysieke gezondheid veel meer te bewaken dan onze emotionele gezondheid. We krijgen bijvoorbeeld jaarlijks fysieke check-ups maar het idee om een ‘psychologische check-up’ te krijgen is ons volkomen vreemd.

We weten dat als een klein lichamelijk letsel zoals een snee na verloop van tijd pijnlijker wordt, dit een teken is van een ernstigere infectie.

Maar als het niet lukt om een promotie op het werk te krijgen en dat na een aantal weken nog steeds emotioneel pijnlijk is, weten we niet dat we misschien depressief aan het worden zijn.

We reageren veel proactiever op fysieke pijn dan op emotionele pijn. Maar, afgezien van catastrofale verwondingen of ziekten, heeft emotionele pijn vaak veel meer invloed op ons leven dan fysieke pijn.

Hier zijn vijf redenen waarom emotionele pijn erger kan zijn dan fysieke pijn:

1. Herinneringen activeren emotionele pijn maar zelden fysieke pijn: als je je herinnert aan de tijd dat je je been brak, krijg je zelden pijn in je been, maar als je je herinnert aan de tijd dat je je afgewezen voelde voor je verliefdheid op de middelbare school, krijg je soms aanzienlijke emotionele pijn. Ons vermogen om emotionele pijn op te roepen door ons alleen maar verontrustende gebeurtenissen te herinneren, is diepgaand en staat in schril contrast met ons totale onvermogen (gelukkig) om fysieke pijn opnieuw te ervaren.
2. We gebruiken fysieke pijn als afleiding van emotionele pijn, niet andersom: sommige tieners en volwassenen doen aan zelfverminking (oppervlakkig snijden van hun vlees met een mes) omdat de fysieke pijn die het oproept hen afleidt van hun emotionele pijn, waardoor ze verlichting krijgen. Maar hetzelfde werkt niet omgekeerd, daarom zien we zelden dat een vrouw ervoor kiest om de pijn van een natuurlijke bevalling te beheersen door de afwijzingsbrief van haar favoriete universiteit opnieuw te lezen.
3. Fysieke pijn veroorzaakt veel meer empathie van anderen dan emotionele pijn: wanneer we een vreemde zien die wordt aangereden door een auto, huiveren we, snakken we naar adem of schreeuwen en rennen om te zien of ze in orde zijn. Maar als we een vreemdeling gepest of beschimpt zien, is het onwaarschijnlijk dat we een van die dingen zullen doen. We onderschatten consequent de emotionele pijn van anderen, maar zelden hun fysieke pijn. Verder worden deze hiaten in empathie voor emotionele pijn soms alleen verminderd als we zelf een vergelijkbare emotionele pijn hebben ervaren.
4. Emotionele pijn blijft echo’s produceren, heel anders dan fysieke pijn: als je een telefoontje kreeg over het overlijden van je ouders terwijl je op Valentijnsdag een romantische kreeft maaltijd met je partner had, zal het waarschijnlijk een paar jaar duren voordat je kunt genieten van kreeft of Valentijnsdag Dag zonder extreem verdrietig te worden. Maar als je je voet brak tijdens het spelen van softbal in een amateur competitie, ben je waarschijnlijk weer op het veld zodra je volledig genezen bent. Fysieke pijn laat meestal weinig echo’s achter (tenzij de omstandigheid van de verwonding emotioneel traumatisch was), terwijl emotionele pijn talloze herinneringen, associaties en triggers achterlaat die onze pijn telkens reactiveren wanneer we ze tegenkomen.
5. Emotionele pijn kan ons zelfrespect en onze mentale gezondheid op lange termijn schaden terwijl fysieke pijn dat zelden doet. Fysieke pijn moet behoorlijk extreem zijn om onze persoonlijkheid te beïnvloeden en onze mentale gezondheid te schaden (nogmaals, tenzij de omstandigheden ook emotioneel traumatisch zijn). In contrast kunnen zelfs slechts enkele episodes van emotionele pijn onze emotionele gezondheid langdurig schaden. Als een examen op de universiteit mislukt, kan dit bijvoorbeeld angst en faalangst veroorzaken; één enkele pijnlijke afwijzing kan leiden tot jaren van vermijding en eenzaamheid; pesten op de middelbare school kan ons verlegen en introvert maken als volwassenen, en een kritische baas kan onze zelfvertrouwen voor jaren aantasten.

Waarom we onze emotionele gezondheid meer aandacht zouden moeten geven

Dit zijn allemaal redenen waarom we onze emotionele gezondheid net zoveel (zo niet meer) aandacht en zorg zouden moeten geven als we onze fysieke gezondheid doen. Helaas doen we dat zelden. Terwijl we actie ondernemen bij de eerste aanblik van een kuchje of verrekking van de spieren, doen we weinig om veelvoorkomende emotionele verwondingen zoals afwijzing, mislukking, schuldgevoelens, piekeren of eenzaamheid te ‘behandelen’ wanneer we ze meemaken. Terwijl we meteen antibacteriële zalf op een snee of schaafwonde aanbrengen, doen we er weinig aan om ons zelfrespect te versterken of te beschermen als het laag is.

Het is waar dat we misschien niet weten welke acties we in dergelijke situaties kunnen ondernemen, maar het goede nieuws is dat dit soort informatie direct beschikbaar is. Het enige wat we hoeven te doen is het opzoeken op het Internet.

Copyright 2014 Guy Winch.

Guy Winch, Ph.D. , is een gediplomeerd psycholoog en auteur van emotionele eerste hulp: heling van afwijzing, schuld, falen en andere alledaagse verwondingen.

Als je interesse hebt om meer aandacht aan je emotionele gezondheid te geven, er is nu een online training om te leren loslaten. Je kan beginnen met 3 gratis lessen. Om te starten met de gratis lessen surf naar https://lerenloslaten.com/3-gratis-lessen

Hartegroet,

Jan Bommerez

Niet-weerstand is de sleutel tot de grootste kracht in het universum. Eckhart Tolle

Innerlijke weerstand is de mate waarin de levensstroom niet vrij door ons kan stromen. Die weerstand is geen bewuste creatie maar het onbewuste residu van onze onverwerkte stresservaringen uit het verleden, vooral de traumatische. Je zou ook kunnen zeggen dat het de som is van al onze triggers of ook wat Eckhart Tolle het ‘pijnlichaam’ noemt.

Het is dat in ons wat ons doet reageren in plaats van verbinden en kiezen.

We bestaan fysiek eigenlijk uit energie (beweging) maar onze zintuigen laten ons een schijnbaar vaste vorm zien. Het is ondertussen wel voor de meeste mensen bekend dat er niet echte ‘deeltjes’ bestaan en dat atomen voor 99.99999 % bestaan uit ruimte.

Alles is constant aan het trillen.

Waar je van houdt geeft je Vreugde

De snelste energie die wij als mensen innerlijk kunnen ervaren is de energie van verbinding, de Liefde en die gaat hand in hand met de Vreugde. Waar je van houdt geeft je Vreugde.

Alle andere ervaringsstaten zijn ‘nog niet Liefde’. Als je ze zo ziet zijn het groeikansen

Boosheid is ‘nog niet Liefde’. Angst is ‘nog niet Liefde’ etc. Door deze staten te transformeren stijgen we naar een steeds liefdevollere frequentie.  Het is waar ‘zelfrealistatie’ om gaat.

Hoe meer weerstand we kunnen loslaten hoe meer de Universele Liefde door ons heen kan stromen.

Daarom zeggen ongeveer alle wijsheidstradities ‘oordeel niet’. Daar komt de weerstand van namelijk.

Telkens ik oordeel ben ik in een staat van ‘nog niet Liefde’ en dat doet pijn aan mijn hart. Ik kan niet boos zijn en tegelijk gelukkig. Ik kan niet in angst leven en tegelijk gelukkig zijn. Mensen die heel vaak boos zijn, zijn trouwens ook kandidaten voor een hartinfarct…

Ik ben gelukkig als ik de Liefde ken.

Liefde is de scheppingskracht die alles mogelijk maakt

De Universele Liefde is wat Eckart Tolle bedoelt met ‘de grootste kracht in het universum.’ Die Liefde met hoofdletter is iets transpersoonlijks. Het is een kosmische kracht. Het is de scheppingskracht die alles mogelijk maakt. Liefde maakt mogelijk.

Als ik geen weerstand bied (niet oordeel) kan Ze door me heen stromen en wonderen verrichten.

Alle wonderen komen voort uit de Liefde maar het grootste wonder van allemaal is de Liefde zelf. Een Cursus in Wonderen

Als je de Liefde voelt is er ‘een prettige stroom’ die door je systeem gaat. Dat kan zich uiten als ‘vlinders in de buik’ maar ook als menselijke warmte of als ontroering of als mededogen of…

We gaan tijdens ons leven op en neer op de schaal van bewustzijnsstaten en wel om onszelf te leren kennen als expressies van de Universele Liefde. Door te leren wat we niet zijn en dat los te laten blijft alleen onze essentie over.

Wanneer we in weerstand zijn, zijn we ook uit de FLOW

Wanneer we hoger op de schaal van trilling snelheden vertoeven vult ons hart zich met vreugde en lager op de schaal met pijn en verdriet.

Wanneer we de levensstroom door ons heen kunnen laten stromen zijn we in FLOW. Wanneer we in weerstand zijn, zijn we ook uit de FLOW.

Wie geen weerstand biedt tegen het leven verkeert in een staat van genade, moeiteloosheid en lichtheid. Deze staat is niet onderhevig aan wat gebeurt in de omgeving, zij het leuk of niet leuk. Eckhart Tolle

Weerstand neemt vele vormen aan: boosheid, rancune, jaloersheid, angst, hebzucht, frustratie, piekeren, egoïsme, wrok, pijn, niet kunnen vergeven…

Omdat we in een wereld leven die de Liefde nog niet kent is er veel drama en ellende.

De wereld zo te zien zou ons kunnen verleiden om te zakken op de schaal van frequentiesnelheden, zelfs tot in apathie, schaamte en depressie.

Wat Eckart Tolle het ‘pijnlichaam’ noemt (onze onbewuste weerstand) wordt gevoed en versterkt telkens wanneer we boos zijn of bang of jaloers of beschaamd …

Het pijnlichaam (onze weerstand) is een soort batterij die je kunt opladen met ‘verzet energie’.

Ons hart is de generator van liefde

Maar we hebben in ons ook een generator van Liefde. Dat is ons hart. Ons kwetsbare hart. In tegenstelling tot de beperkte batterij is de generator grenzeloos. Je kunt altijd nog liefdevoller worden. Weerstand heeft een limiet. Als die blijft toenemen gaan we onderuit. Dat is wat Dr Gabor Mate zo helder beschrijft in ‘When the body says NO’.

Als de ‘batterij’ ons leven overheerst voelen we vooral beperking… Als we vanuit de Liefdesbron kunnen leven voelen we expansie, en zelfs soms grenzeloosheid.

Wat tilt ons op naar hogere trillingen? Vriendschap, mededogen, dierenliefde, liefde voor de natuur, lachen (veel lachen)…

Dat is gemakkelijk te vatten. Maar we vallen af en toe of vaak terug. Dat is wat weerstand doet. Hij gooit ons en houdt ons uit de FLOW en uit verbinding.

Waar loslaten essentieel over gaat is dat je door loslaten de opgepotte weerstand van oude onverwerkte ervaringen kunt verwijderen zodat je vaker kunt lachen, zodat je meer in verbinding kunt zijn, zodat je minder verdriet en meer vreugde kunt kennen….

Zoek niet de Liefde. Laat alles los wat haar in de weg staat. Rumi

In de online training ‘Leren loslaten’ behandel ik diverse oefeningen om dieper te ontspannen en oude stress los te laten. Ga naar de volledige cursus loslaten of probeer het eerst uit met 3 gratis lessen.

Ik wens je veel liefde, vreugde, welzijn en veel (heul veel) lachen toe.

Jan Bommerez

Om te stoppen met piekeren dienen we contact te maken met ons parasympatische zenuwstelsel. Wat als je vastzit in een bepaalde lus en hoe stap je hieruit? Noem het piekeren noem het malen, i.i.g. dat de mind bezig is met iets maar nergens uitkomt. Want als je het antwoord zou hebben, dan zou je niet hoeven piekeren. Je zit dus eigenlijk vast in een soort lus.

Onze mind heeft 3 functies niveaus

Onze mind heeft meerdere functieniveaus waarvan de hoogste is ‘de bewuste mind’. Hiermee kunnen we onderscheid maken en redeneren maar ook leren vanuit ervaring. Soms weet je bijvoorbeeld dat je iets niet opnieuw moet doen, dat zijn leerprocessen.

Het grootste deel van de tijd werkt onze mind echter automatisch. We noemen dit ‘de geconditioneerde mind’. Alles wordt opgeslagen en soms wordt iets bovengehaald door prikkels. Wat er vaak gebeurt als je aan het malen gaat is dat een oude ervaring ergens door wordt geraakt. Vervolgens begint iets vanuit je onderbewuste onrust te creëren en dan ga je malen, dan zit je in je hoofd.

De meest primitieve functie van de mind is reageren op prikkels zoals je hand wegtrekken als je hitte voelt of aan de kant springen bij een plotseling hard geluid.

Dat malen gebeurt dus wanneer je op automatisch staat. Je doet dat niet, het gebeurt. De hele kwestie is om daar bewust te kunnen uitstappen.

Dit is een metafoor hoe piekeren werkt

Je trekt een lade open en er zit niets in. Je doet de lade dicht en een beetje later ga je weer kijken en er zit weer niets in. Daar word je een beetje nerveus van. Je doet de lade dicht en een tijdje later ga je weer kijken en er zit weer niks in.

Dat is hoe piekeren werkt. Je zoekt een antwoord dat je niet hebt maar blijft eisen dat je het wel hebt. Je kunt vervolgens ook boos worden op jezelf omdat je een soort onmacht voelt.

Mocht je bij de lade geen herkenning hebben dan wellicht bij het volgende voorbeeld.

Je bent je autosleutels kwijt en je moet dringend ergens naar toe. Hoe loop je dan door het huis om je sleutels te zoeken? Waarschijnlijk krijg je nu een glimlach op je gezicht. Je doet hetzelfde als bij die lade. Je blijft maar kijken waar ze niet liggen in de hoop dat ze er deze keer wel liggen.

Dat betekent dat je niet in het nu bent en niet in verbinding met het hier. Je staat dus ‘op automatisch’.

Stoppen met piekeren en ons zenuwstelsel

Wanneer we kijken naar ons zenuwstelsel dan hebben we het sympathische, dat is de stress respons en het parasympatische om te ontspannen. De voornaamste zenuw in het parasympatische zenuwstelsel wordt ook wel de zenuw van de ziel genoemd. In het Latijn is dit de ‘Nervus Vagus’ en in het Nederlands de ‘zwervende hersenzenuw’. We hebben 12 hersenzenuwen die ontstaan in je achterhoofd en eentje daarvan gaat door je hele lijf en beïnvloedt alle functies. Om te stoppen met piekeren en te ontspannen heb je die zenuw nodig. Maar het merkwaardige is dat in die zenuw ook de Freeze-respons gebeurt. Dus je kan in die zenuw ook een opstapeling hebben van vastzittende zaken waardoor je niet meer kunt ontspannen. Het doel is dus om te leren hoe je die ontspanningszenuw, de zenuw van de ziel, kunt activeren. Hoe dit te leren leggen we uit in de volgende oefening.

Praktische oefening stoppen met piekeren

Een praktische oefening om te stoppen met piekeren is dus de zwervende hersenzenuw (parasympathicus) te activeren om de stress respons te neutraliseren. Deze zenuw loopt van het achterhoofd (hersenstam) door je keel en ook door je middenrif. Ze heet zwervend omdat ze overal naartoe gaat en dus niet in 1 rechte lijn. We weten dat we er op twee plekken bewustzijn naartoe kunnen brengen en dat gaan we doen in de volgende oefening.

1. Ga rechtop zitten en voel dat je voeten contact maken met de grond en je zitvlak met de stoel.
2. Adem een paar keer uit alsof je op een bril uitblaast alvorens je de glazen poetst. Je voelt hierbij een lichte trilling in de keel: ‘chaaaa’…
3. Nu adem je zolang uit dat je middenrif omhoog moet gaan. Voel maar: als je longen helemaal leeg worden dan gaat je middenrif omhoog.
4. Je start nu met de oefening waarbij je 4 tellen inademt door je neus, 7 tellen je adem vasthoudt en vervolgens 8 tellen uitademt op de manier zoals uitgelegd in stap 2 en 3. Doe hierbij je ogen dicht en voel dat je lijf bewust contact maakt met de stoel waar je op zit en je voeten met de grond.

We noemen dit de 4-7-8 ademhaling (die uit de Yoga komt). Door bewust aandacht te brengen naar de zwervende hersenzenuw doorbreken we het automatisch denken. Alleen door het automatische denken te doorbreken kan je stoppen met piekeren. Herhaal deze ademhaling 7 tot 9 keer en kijk wat er gebeurt. Wacht hierna 2-3 minuten en neem waar, voel en wees bewust wat er in je lijf gebeurt. Als je erg gespannen bent kan je de reeks van 7 tot 9 keer meerdere keren herhalen. Neem elke keer wel 2-3 minuten rust. Het lijf heeft ook tijd nodig om de ontspannende neurotransmitters aan te maken.

Wanneer je langzaam en lang uitademt zorgt de vagus voor de afscheiding van de neurotransmitter ‘acetylcholine’ waardoor de hartslag vertraagt. Om de vecht en vluchtreactie te kalmeren en te stoppen met piekeren heb je deze ‘vagale rem’ nodig…

Meer praktische oefeningen over loslaten wat allang vastzit behandel ik in mijn volledige cursus. Je kan om te beginnen kennismaken met 3 gratis lessen.

Ik wens je diepe ontspanning en een leven vol gezondheid, geluk en FLOW toe!

Hartegroet,

Jan Bommerez