trauma heling gebeurt via het lichaam

De gevolgen van trauma worden niet geheeld door praattherapie (alleen). Ons fysiek organisme reageert instinctief en automatisch op wat in de omgeving gebeurt. Dat gebeurt via het autonoom zenuwstelsel. Het woord ‘autonoom’ wijst erop dat dit ‘uit zichzelf’ gebeurt. Het is geen bewuste keuze van onze wil. Autonoom komt van het Grieks autonomos, een samentrekking van ‘autos i.e. zelf ‘en ‘nomos i.e. wet.’ Autonoom betekent ‘wat zijn eigen wetten volgt’.

Het lichaam reageert op meerdere niveaus op bedreiging. De primaire reactie die de rest van de reacties inleidt is een emotionele reactie zoals boosheid en angst d.w.z. een vecht- of vluchtreactie. Emoties hebben impliciete gedragsprogramma’s zoals vluchten of ineenkrimpen bij angst of om je heen slaan bij boosheid. Die gedragsprogramma’s worden altijd geactiveerd maar worden in veel gevallen niet uitgevoerd. Wij hebben bijvoorbeeld door sociale conditionering geleerd om niet meteen te schreeuwen of te schoppen als we boos zijn. Maar die energie is er wel en die wordt dus systematisch onderdrukt. Als je vaak boosheid onderdrukt zal er misschien een punt komen dat je toch gaat schreeuwen tegen iemand. Herkenbaar?
In onze baby- en kleutertijd kunnen wij ook typisch niet vechten of vluchten en dus wordt de energie van de emoties en hun gedragsprogramma’s wel opgewekt maar niet uitgevoerd. Een baby kan wel de emotie tonen maar niet de actie die erbij hoort. De meest uitgevoerde verdediging van een baby is om zichzelf in slaap te huilen. Dat is deel van de bevriesreflex waarbij lichaamseigen opioïden worden afgescheiden door de hersenen.

Telkens wanneer we een emotie niet kunnen uiten en/of een reeks acties niet kunnen uitvoeren wordt deze energie onderdrukt en opgeslagen in het fysieke lichaam. Bij complex trauma gebeurt dat cumulatief als een reeks kleinere reacties op terugkerende gebeurtenissen’ bij shock trauma gebeurt dat in 1 keer en is de reactie heftiger.

Trauma heling kan dus niet zonder met het lichaam te werken.

Trauma heling dient het autonome zenuwstelsel te helen

Er gebeurt bij trauma een ontregeling van het autonome zenuwstelsel en dus ook in het parallele stelsel, het hormonale stelsel (emoties hebben ook een chemische kant – hormonen en neurotransmitters).

Trauma heling dient dus het autonome zenuwstelsel te helen en dat kan niet zonder de onderdrukte energie van de emoties en de niet uitgevoerde acties los te laten. De onderdrukte acties zoals vecht- en vluchtreacties zitten in het lijf als ‘procedureel geheugen’. Dat is het soort geheugen dat we ook gebruiken wanneer we leren spreken, leren lopen, leren fietsen. Het is geheugen dat op celniveau bestaat. Hoe meer de emoties onderdrukt zijn, hoe meer ook het procedurele geheugen onderdrukt is.

Trauma’s uit de kindertijd tonen zich later in het lijf als een hele diepe spanning waar je niet zo gemakkelijk bij kan komen. Veel mensen weten niet eens dat ze constant gespannen zijn. Deze spanning kan bijvoorbeeld voor slapeloosheid zorgen maar ook voor andere chronische problemen zoals een verstoorde spijsvertering. Dergelijke structurele spanning uit de vroege kindertijd bepaalt ook mee onze lichaamshouding later in het leven zoals bijvoorbeeld opgetrokken schouders of onrustige benen of een onbalans tussen links en rechts. Maar ze kan zich ook uiten als bijvoorbeeld sociale teruggetrokkenheid of hartritmestoornissen.

Typische zeer diep weggestopte emoties uit de kindertijd zijn woede en toxische schaamte. Dat laatste is een gevoel dat er iets met je scheelt, een gevoel van niet goed genoeg zijn. Dat hoort bij niet vervulde kindbehoeften.

Interoceptie als eerste vaardigheid voor trauma heling

De eerste vaardigheid die we dienen te leren om trauma te helen is interoceptie d.w.z. het oppakken van feedback van het lichaam naar de hersenen. Dat is bijvoorbeeld hoe we weten dat we honger hebben of dat we moeten plassen. Kinderen met verstoorde interoceptie kunnen bijvoorbeeld lijden aan bedplassen. Er zijn ook veel mensen die hun dorstreflex kwijt zijn.
Naast de interoceptie kan ook de proprioceptie verstoord zijn door trauma. Wij hebben receptoren in onze spieren die ons laten weten waar het lichaam zich bevindt. Door proprioceptie weet je dat je je voet optilt bijvoorbeeld. Verstoorde proprioceptie zorgt er bijvoorbeeld voor dat je gemakkelijk struikelt of tegen dingen aanloopt later in het leven. Veel onderdrukte boosheid kan typisch de proprioceptie verstoren. Mensen met veel onderdrukte boosheid hebben vaak meer botbreuken. Ze hebben ook vaak gewrichtsproblemen of rugpijn.

Laat niet je trauma’s, maar je heling bepalen wie je bent.

Ik wens je een leven toe vol gezondheid, geluk en FLOW!

Harte groet,
Jan Bommerez

Jan Bommerez
Chronische pijn en onze jeugd

Deze blog gaat over wat de vroege kinderjaren te maken hebben met chronische pijn en chronische condities later in het leven.

Wanneer de amygdala ‘gevaar’ detecteren geven ze een signaal aan de hypothalamus om hormonen te produceren die de vecht- en vluchtreflex activeren via de HPA-as. Dat is de afkorting van de meer bekende Engelse versie ‘Hypothalamic – Pituitary – Adrenal Axis’.

De hypofyse (pituitary) produceert bij dreiging meteen preventief pijnstillende opioïden en geeft opdracht aan de bijnieren (adrenals) om adrenaline, noradrenaline en cortisol te produceren.

Adrenaline en noradrenaline verhogen de hartslag en sturen meer bloed naar armen, benen en hoofd. Cortisol zorgt voor de afscheiding van glucose in het bloed en remt niet dringende functies zoals spijsvertering en reproductie af. Cortisol remt ook activiteit af in de hippocampus (belangrijk voor geheugen) en het voorhoofdbrein (belangrijk voor redeneren).

Dit is allemaal om energie te sparen voor de hoogste prioriteit: nu eerst overleven.

Wanneer echter vechten en vluchten geen opties zijn wordt de freeze respons geactiveerd. Dat is in essentie een staat van verdoving maar ook van hard aanspannen van het bindweefsel rond organen en spieren. De automatische zelfverdoving is om geen pijn te voelen en het aanspannen van het bindweefsel zorgt er bijvoorbeeld voor dat we niet snel uitbloeden bij verwonding.

De verdoving in de freeze respons wordt geproduceerd door nog veel meer opioïden vanuit de hypofyse in het systeem te brengen. Door de verdoving wordt niet alleen de fysieke pijn uitgeschakeld maar gaan we ook mentaal dissociëren of zelfs soms bewusteloos vallen.

Wat gebeurt er met het geheugen wanneer de freeze respons intreedt?

Behalve dat wat er met het lichaam gebeurt zoals het aanspannen van de bindweefsel en de verdoving met opioïden, gebeurt er bij trauma ook iets met hoe geheugen wordt vastgelegd. De hippocampus die normaal voor expliciet contextgeheugen zorgt, wordt uitgeschakeld en in plaats daarvan coderen de amygdala alles wat gebeurt als ‘impliciet geheugen’. Impliciet geheugen is een neuronennetwerk dat de innerlijke ervaring opslaat zonder de externe context (de hippocampus zou dat moeten doen).

Het impliciete geheugen codeert de ervaring op 4 niveaus: emotioneel, perceptueel, fysiologisch en procedureel. Dat laatste slaat op de bewegingen waar het lichaam doorheen gaat en de houdingen die het aanneemt. Die informatie wordt dus allemaal in detail opgeslagen op celniveau en per definitie buiten het bereik van het denkende zelf.

Dat zijn dus zaken zoals de vecht- en vluchtreflex die geactiveerd was, de boosheid, de woede, de doodsangst, de opgeefreflex, de machteloosheid, de lichaamshoudingen, gedachten zoals ‘ik ga dood!’, de bloeddruk, de chemische stoffen in het systeem, het immuunsysteem in actie, de tijdelijk gereduceerde functies (zoals spijsvertering en seksualiteit) , etc.

Kan trauma uit de kindertijd me echt pijn en ongemak bezorgen later in het leven?

Letterlijk elk detail van een traumatische gebeurtenis wordt geregistreerd op celniveau d.w.z. als impliciet geheugen! Deze informatie kan soms meteen actief zijn en blijven in de vorm van PTSS zoals na shock trauma, maar soms kan ze ook ‘slapend’ aanwezig zijn, zoals bijvoorbeeld bij complex trauma uit de kindertijd. Complex trauma is in essentie een relatietrauma gekenmerkt door onveiligheid in een voor het kind biologisch en emotioneel belangrijke relatie meestal vooral met de moeder en andere gezinsleden.

Die ‘slapende informatie’ kan later in het leven geactiveerd worden door bepaalde ervaringen, zoals bijvoorbeeld terecht komen in een onveilige (toxische) relatie op het werk of privé. Dat veroorzaakt dan zogenaamde ‘onverklaarbare symptomen zoals fibromyalgie, auto-immuunziekten, migraine, etc.

Meer en meer onderzoek bevestigt dat de meeste chronische pijnen en ziektes later in het leven hun oorzaak hebben in de kindertijd… (niet in het minst de beroemde ACE studie uit 1995 – ACE staat voor Adverse Childhood Experiences – maar sindsdien ook vele andere studies in de hele wereld)

Ervaringen met de online cursus Leren loslaten

Als je wilt leren wat je naast traumatherapie ook voor jezelf kunt doen om chronische condities die te maken hebben met vroegkinderlijke pijnlijke ervaringen te verzachten zou je net als Conny, Sylvia, Martha en honderden anderen profijt kunnen hebben bij de oefeningen van de online cursus ‘Leren loslaten’.

Na meer dan 20 jaar blokkade en allerlei onderzoeken de laatste 3 jaar, gewoon na 3 lessen zoveel verandering, best beangstigend…Er gebeurt iets bij me wat ik nooit had verwacht, de pijn wordt anders en minder. Je durft het bijna niet te geloven! Hartegroet, Conny

Loslaten van dingen die zich al jaren geleden in je systeem hebben vastgezet kost tijd en is soms hard werken. Maar het is zo de moeite waard! Deze cursus is dan ook echt waardevol en absoluut aan te bevelen. Alles kan geheel op eigen tempo en in de eigen tijd. Hartelijke groet, Sylvia

Ben gestart met de cursus, dit had ik jaren eerder moeten weten. Zo duidelijk en helder gebracht dat je lijf de imprint draagt van je geest – met goede duidelijke oefeningen om te herstellen. Eigenlijk ben je geestelijk invalide door de trauma’s die je doormaakt , zonder goede revalidatie zul je nooit heel en vrij kunnen gaan. Dank Martha

Er zijn in totaal 33 lessen waar je een volledig jaar kunt mee oefenen. Om uit te testen of deze training met praktische oefeningen om te leren loslaten je aanspreekt, kan je eerst 3 gratis lessen aanvragen. Surf daarvoor naar https://www.lerenloslaten.com/3-gratis-lessen/

Ik ben benieuwd naar de resultaten die jij ervaart!

Harte groet,
Jan Bommerez

Jan Bommerez
onopgeloste emoties

Onopgeloste emoties zorgen ervoor dat je onderbewuste teruggaat in het verleden en in het verleden op de toekomst projecteert tot een punt van emotionele en fysieke uitputting. Het is deze onopgeloste emotionele lading die continu je hormonaal vecht-vluchtsysteem activeert, waardoor je tegelijkertijd moe en geprikkeld bent. Dit mechanisme draagt heel vaak bij aan een verstoorde of rusteloze slaap. Wanneer je begint met het aanpakken van de symptomen van slapeloosheid, zul je onvermijdelijk deze onopgeloste emotionele patronen moeten aanpakken. Het is echter zaak om niet te snel te willen gaan. Heling van oude wonden neemt tijd en geduld en volharding. In een poging om je last snel te verlichten, zou je kunnen beginnen meteen te diep te graven en opnieuw overweldigd te raken.

Je triggers zijn een soort wegwijzers naar de onopgeloste pijnlijke ervaringen uit het verleden. Gebeurtenissen, mensen of omstandigheden kunnen plotseling een emotionele reactie uitlokken die het emotionele residu van je ervaren trauma in het hier en nu naar boven haalt. Het is heel moeilijk om te onderscheiden dat je trigger en de emotionele reacties die ermee gepaard gaan, verband houden met je pijn uit het verleden, omdat je hersenen het gevaar bijna perfect projecteren op de situatie of persoon (personen) in het heden. Vroegkinderlijke trauma’s zijn per definitie relatietrauma’s omdat je als jong kind niet anders kunt dan afhankelijk te zijn van de zorgverleners. Dat kan thuis geweest zijn of in de kleuterschool bijvoorbeeld of nog iets anders.

Onopgeloste emoties leren loslaten

Als je kunt beginnen te zien dat je emotionele reacties vaak niet in verhouding staan tot de situatie, zal dit je helpen om je bewust te worden dat ze met een ongeheeld iets in het verleden te maken hebben. Dit bewustzijn je de aanzet geven om een serieuze poging te doen om er doorheen te werken. Omdat we dat niet geleerd hebben is het belangrijk te leren hoe je oude pijnlijke emoties kunt vinden in je lijf en hoe je ze kunt leren loslaten.

De pijn van verraad en misbruikt vertrouwen zal een van de diepste pijnen zijn die je met je meedraagt als je jeugdtrauma hebt meegemaakt. Als je heel jong bent, ben je kwetsbaar en voor veiligheid en emotionele en fysieke voeding afhankelijk van je belangrijkste verzorgers. Wanneer die veiligheid niet werd geboden, ontbrak, of zelfs vervangen werd door vormen van misbruik, blijft er een diep gevoel van verraad achter dat zo pijnlijk is dat je niet anders kunt dan het diep wegdrukken. Als klein kind kun je niet vechten of vluchten en dus ga je automatisch dissociëren. Je duwt de pijn weg in je onderbewuste, in je lijf. Wanneer je dissocieert worden vanzelf ook automatische strategieën opgezet om met het leven om te gaan zonder de onderdrukte emotionele pijn te activeren. Deze strategieën kunnen levenslang terugkomen in relaties to je ze bewust wordt en ontlaadt.

Die strategieën hebben als doel om niet overweldigd te worden door de oude heftige emoties zodat je op een bepaald niveau functioneel kunt blijven. Maar effectief zul je niet zijn.

Het originele verraad heeft ervoor gezorgd dat je mind een tegengestelde positie heeft ingenomen. Je zal als kind ofwel pleasing gedrag ontwikkelen om toch maar liefde en erkenning te kunnen krijgen of je zal ontwijkingsgedrag ontwikkelen waardoor je niet echt aan een relatie kunt committeren. Een derde mogelijkheid is dat je heen en weer gaat tussen deze beide strategieën: je vertrouwt teveel zodat je weer emotioneel gekwetst wordt en dan neig je de andere kant op te bewegen en geen enkele relatie meer genoeg te vertrouwen.

Zowel teveel vertrouwen als niet meer tot diepe verbinding kunnen komen zorgen ook weer voor meer pijn. Door afstand te houden kun je zo eenzaam worden dat je weer snakt naar een relatie en daardoor weer de signalen niet ziet als je in een foute relatie belandt of je drijft de partner van je weg door te grote emotionele afhankelijkheid. Deze cyclus wordt niet doorbroken zolang de patronen onbewust kunnen blijven. De cyclus is bijvoorbeeld een vluchtreactie wegens een pijnlijke relatie-ervaring waardoor je in afzondering en eenzaamheid belandt, gevolgd door een please reactie om uit de eenzaamheid te komen, gevolgd door een freeze reactie als je weer gekwetst wordt.

Wanneer niets schijnt te helpen, niets schijnt te werken

Een andere cyclus zou kunnen zijn dat je vastzit in de vechtreactie waardoor je gemakkelijk boos of zelfs agressief wordt bij een triggergebeurtenis en zo ook weer de relatie ondergraaft of opblaast. Of je hebt neiging om altijd maar het laatste woord te willen krijgen wat ook weer de relatie schaadt.

Wanneer deze cyclus van onbewuste overlevingsreacties niet wordt onderbroken, ben je op weg naar een uiteindelijke breakdown omdat je maar pijn blijft toevoegen aan de originele verwonding. Dat is een van de redenen waarom zoveel mensen in een depressieve staat terechtkomen. Niets schijnt te helpen, niets schijnt te werken. Je kunt het gewoon niet goed genoeg doen …

Bewust worden van de patronen is echter niet genoeg. Je zult door de verschillende lagen van de onderdrukte emoties moeten heenwerken om de cyclus te kunnen breken.

Je zult moeten leren observeren hoe je dichtklapt of boos wordt of wegloopt en beseffen dat dit strategieën zijn om te dissocieren en je weer veilig te voelen.

Je zult je strategieën moeten leren herkennen, erkennen en achter je laten: je boosheidsreflex, je pleasereflex, je vluchtreflex, je dichtklapreactie, je onterechte verwachtingen en hoe dat allemaal bijdraagt aan meer pijn. Je zult door de lagen moeten werken tot je diep in je lijf bij de rauwe pijn van het originele verraad of gebrek aan liefde of veiligheid kunt komen en daar een rouwproces over kunt toelaten.

Het helingsproces duurt zolang het duurt maar het is ook een ontwakingsproces dat je bij je ware zelf zal brengen. In sommige gevallen lukt heling niet zonder professionele begeleiding, maar je kan altijd leren om tot meer emotionele zelfregulering te komen door meditatietechnieken, ademhalingstechnieken en loslaattechnieken.

Om je de kans te geven vrijblijvend kennis te maken met enkele technieken (loslaattechnieken en ontspanningstechnieken) hebben we voor onze online training ‘Leren loslaten’ drie gratis lessen voorzien. Je dient geen betalingsgevevens te verstrekken en je mag de lessen zolang doen als je wilt. Je wordt ook niet lastig gevallen met verkooppraatjes. Het is heel eenvoudig: ofwel heb je er iets aan ofwel niet. Alleen als het voor jou wel helpt zijn wij ook blij je nog meer te helpen met de andere 30 lessen (33 in het totaal).

Om kennis te maken met de gratis lessen surf naar https://lerenloslaten.com/3-gratis-lessen

Hartegroet,

Jan Bommerez

Jan Bommerez
Pijnlichaam

Wat is het pijnlichaam waar Eckart Tolle zo vaak naar verwijst? Wilhelm Reich sprak over een ‘emotioneel pantser’. Dat verwijst naar hetzelfde. Pijn is weerstand. Wanneer de levensenergie (zoals in onze natuurlijke staat) vrij kan stromen is er geen pijn. Levensenergie is wat ons vitaal maakt. Levensenergie is het ultieme verschil tussen een levend organisme en een lijk. Met andere woorden: het is wat aan de basis ligt van alle processen in een levend organisme. Het is datgene waardoor we kunnen bewegen. Maar het is ook wat onze bloed laat stromen en ons hart laat kloppen. Alles wat beweging is heeft zijn oorsprong in de levensenergie. Een lijk beweegt niet en er is ook geen beweging in het lijk (behalve de ontbinding die ook door het leven geregeld wordt).

Gedachten en emoties zijn bewegingen

Gedachten zijn bewegingen. Emoties zijn ook bewegingen. Het woord ‘emotie’ komt van het Latijn ‘emovere’ wat ‘naar buiten bewegen’ betekent. Met andere woorden; de natuurlijke aard van emoties is expressie. Gedachten bewegen in ons hoofd maar emoties bewegen in ons lijf. Emoties zijn energie (‘lading’) en emoties hebben ook een chemisch luik in de lichaamsvloeistoffen: neurotransmitters, peptides, hormonen, signaalstoffen. Die ‘stroom’ kan naar buiten bewegen, zoals in het schaamrood dat op onze kaken komt, maar ook naar binnen zoals het terugtrekken van het bloed uit ons gezicht wanneer we zwaar geschrokken zijn. Emoties kunnen voor elektrische lading (spanning) zorgen in de spieren, ze kunnen geluid voortbrengen (zoals schreeuwen van de angst), ze kunnen beweging voorbrengen, ze kunnen sensaties voortbrengen en ze kunnen chemische stoffen voortbrengen zoals tranen en slijm. Bij onderdrukt verdriet bijvoorbeeld is slijmvorming zeer courant. Het is allemaal 1 geheel: gedachten, emoties, sensaties, elektrische lading en ontlading, microbewegingen in het bindweefsel, cellen die stoffen produceren, spierspanning, etc. Je kan dat allemaal onderscheiden maar niet scheiden. Het zijn allemaal aspecten van de levensenergie aan het werk in een levend ecosysteem. Het zijn echter geen rechtlijnige verbanden zoals vaak gedacht wordt (zoals in ‘gedachten veroorzaken emoties’). Het is allemaal samen ‘een systeem (een geheel) in beweging’.

Chronische spanning in ons systeem

Bij een gezonde baby verloopt alles nog spontaan en geregeld door de natuur. Wanneer we opgroeien worden de spontane processen meer en meer verstoord door onze gedachten en emotionele reacties: zoals je adem ophouden, zoals onbalans tussen inademing en uitademing. Zodra de natuurlijke flow van de ademhaling verloren gaat zijn we uit contact met de hartslag van de natuur, de hartslag van het leven. We worden meer en meer ‘aparte wezens’. We geven ons niet langer over aan onze natuurlijke aard. We leren ‘strategieën’ om ‘liefde te krijgen’ van onze ouders of opvoeders, zoals onze boosheid inhouden en in plaats glimlachen. Die glimlach is echter niet natuurlijk (spontaan). Het is een ‘sociaal masker’. De levensenergie wordt meer en meer opgesplitst in een deel dat zich wil uitdrukken en een deel dat wil onderdrukken. Zo ontstaat chronische spanning in ons systeem. Zo ontstaat wat Reich onze ‘karakterstructuren’ noemt – als onderscheiden van onze spontane natuurlijk aard. Zo ontstaat het ‘ego’, de tendens tot afscheiding van onze natuurlijke aard.

Het pijnlichaam bestaat uit onderdrukte levensenergie

PijnlichaamOnze natuurlijke staat is een staat van naadloze verbinding tot het geheel. Het is een staat van niet weerstand tegen het geheel, waardoor het geheel – het leven – vrij door ons kan stromen. We reageren meer en meer ‘op’ in plaats van in verbinding te zijn ‘met’… Wat is dus het pijnlichaam? Het is de prijs die we betalen voor de onderdrukking van onze natuurlijke aard om ‘sociaal te overleven’ in een emotioneel vreselijk onintelligente maatschappij. Het pijnlichaam bestaat uit onderdrukte levensenergie (opgesplitst in expressie en repressie). Op het diepste niveau in het pijnlichaam vinden we ook trauma – en dat kan zowel fysiek als psychisch/emotioneel trauma zijn. Aan de oppervlakte vinden we de sociale maskers. Het pijnlichaam is alles in ons wat niet spontaan en natuurlijk is… Het is de pijn van niet geheelde oude pijn en het is de pijn van ‘tegen onszelf leven ’om te ‘overleven’… FLOW is de tijdelijke ervaring van onze natuurlijke staat. We bieden dan tijdelijk geen weerstand tegen wat is. Maar omdat we zoveel chronische spanning hebben geaccumuleerd in ons systeem is er altijd wel iets dat weer getriggerd kan worden en dan vallen we weer uit de FLOW, uit de spontaniteit, uit verbinding met het leven… Waarom zou je leren loslaten? Daarom dus.

Als je interesse hebt om meer aandacht aan je emotionele gezondheid te geven, er is nu een online training om te leren loslaten. Je kan beginnen met 3 gratis lessen. Om te starten met de gratis lessen surf naar https://lerenloslaten.com/3-gratis-lessen

Hartegroet,

Jan Bommerez

Jan Bommerez

Chronische vermoeidheid en uitputting

Chronische vermoeidheid en zelfs totale uitputting horen bij de meest voorkomende symptomen van onbehandeld (en meestal ook ongediagnosticeerd) trauma uit de vroege kindertijd.

Volkomen uitgeput zijn en daarom niet de wil of de energie hebben om ook maar iets te doen is zeer typisch voor wie zoiets met zich draagt.

De symptomen kunnen soms ook dramatisch toenemen nadat iets getriggerd werd dat onverwerkte emoties en de bijhorende stresshormonen in gang zette.

Dit activeringsproces van oude trauma’s ondermijnt meer en meer de levenskracht en het kan vaak heel lang duren voordat je jezelf weer wat beter voelt, om vervolgens in een oogwenk weer te worden getriggerd en terug te vallen.

Lijden aan de stress van onverwerkte trauma’s is cyclisch: soms gaat het beter en dan weer niet. Je kan er echt de moed bij verliezen.

Een soort neerwaartse spiraal

De gevoeligheid van de triggers kan ook groter worden en het dissociatieve gedrag kan dan ook toenemen. Dat kan dan op zijn beurt weer leiden tot nog meer periodes van teruggetrokkenheid, waardoor het ook weer moeilijker wordt om terug contact te maken met jezelf en anderen. Het is een soort neerwaartse spiraal.

Het is niet ongebruikelijk dat mensen met onbehandeld Complex Trauma (relatietrauma uit de hechtingsperiode) na verloop van tijd CVS (Chronisch Vermoeidheid Syndroom) ontwikkelen.

CVS is een van de belangrijkste posttraumatische symptomen, net als migraine, fibromyalgische pijnen, prikkelbare darmsyndroom, onderdrukt of overactief immuunsysteem en allerlei pijnen veroorzaakt door ontstekingen.

Traumatisch veroorzaakte vermoeidheid, lethargie en uitputting kunnen zich in verschillende vormen manifesteren. Het kan variëren van af en toe een acute aanval tot een aanhoudende, uitgeputte toestand.

De oorzaak van de energie drainage

De oorzaak van de energie drainage is duidelijk: je vlucht-/ vechtmechanisme is door een triggergebeurtenis in werking getreden en als je vaak blijft getriggerd worden kom je niet meer terug naar normaal.

Traumatische activering tilt je over de stressdrempel, belet gezonde emotionele beheersing en ondermijnt je gevoel van eigenwaarde wegens de gevoelens van machteloosheid die erbij horen.

Soms worden vroege trauma’s tientallen jaren niet getriggerd maar op een keer begint de ellende. Omdat vroege trauma’s meestal relatietrauma’s zijn (onveiligheid in de relatie met de opvoeders) is het vaak een relatie die de trigger is. Dat kan zowel in de werkomgeving zijn als thuis als tijdens het winkelen. Als de trigger in je thuisrelatie zit (een partner die bijvoorbeeld een van je ouders activeert) ontkom je niet meer aan deze ups en downs.

Onderdrukte, onverwerkte emoties uit de kindertijd manifesteren zich over het algemeen via fysieke symptomen. Als we daar dan ook weer emotioneel over worden – en dat is te verwachten -zal het patroon alleen maar versterkt worden.

Het impliciete geheugen is niet toegankelijk voor ons bewustzijn

De emoties die bevroren werden tijdens de originele gebeurtenissen vormden ‘knopen’ (concentrische spanningen) in het lichaamsweefsel. Deze ‘knopen’ in het bindweefsel houden de emoties en sensaties van de traumatische ervaringen vast, alsof ze letterlijk bevroren zijn. Deze ‘knopen’ bevatten ook het lichaamsgeheugen (celgeheugen) over de oorspronkelijke, doordringende gebeurtenissen. Dit impliciete geheugen is niet toegankelijk voor ons bewustzijn maar het lichaam weet het – onderbewust – wel.

Het onderbewuste kiest automatisch voor pijn, ongemak of ziekte om ons te beschermen tegen de intense gevoelens van de overweldigende hulpeloosheid, hartverscheurend verdriet, toxische schaamte en kolkende woede die nog in het lichaamsgeheugen zitten.

Ons lijf houdt deze emotionele spanningen – deze energieknopen – zo goed mogelijk buiten ons bewustzijn, maar wel ten koste van enorm energieverbruik

Leer om de in het lichaamsweefsel opgeslagen emoties naar het bewustzijn te brengen

De rest van je beschikbare energie moet dan compenseren voor het verbergen van de traumatische imprints. Deze chronisch verzwakte energiestaat resulteert op een keer in lethargie, depressie, vermoeidheid, neurologische pijnen en vele andere aandoeningen en ziekten.

Je kan op zoek gaan naar een bekwame trauma therapeut maar je kan ook dingen voor jezelf doen.

Je kan namelijk leren om de in het lichaamsweefsel opgeslagen emoties naar het bewustzijn te brengen zodat je ze kunt loslaten (ontladen).

In de online training ‘Leren loslaten’ leer je zowel inzichten over je zenuwstelsel als ontspanningstechnieken om dieper te kunnen voelen, als door duizenden mensen reeds geteste loslaat technieken.

Je kan vrijblijvend 3 gratis lessen uitproberen om aan den lijve te voelen of het iets is waar je meer van wilt weten. Om te starten met de gratis lessen surf naar https://lerenloslaten.com/3-gratis-lessen

Hartegroet,

Jan Bommerez

Jan Bommerez

het belang van loslaten

Totdat je dieper en dieper en nog dieper leert voelen en loslaten heb je meestal geen idee hoeveel residuele spanning je wel meedraagt in je lijf, soms reeds tientallen jaren lang. Ons lichaam is ontzettend goed in het laten ‘verdwijnen’ van delen van onszelf naar de diepe kelder van ons onderbewuste.

In het sjamanisme zegt men dat trauma delen van onze ziel afscheidt en dat heling inhoudt dat je die ‘verbannen’ delen terughaalt (soul retrieving). Laten we even aannemen dat wat men de ‘ziel’ noemt in de klassieke taal ons ‘energetische zelf’ is, de levensenergie die het lichaam ‘bezielt’.

De afgescheiden ‘zielsdelen’ zijn dan niets anders dan vastgelopen levensenergie. Die stagnerende energie zit in ons zenuwstelsel, ons bindweefsel, onze spieren en pezen en onze organen. De chronische spanning zorgt ervoor dat er stresshormonen blijven afgescheiden worden in de bloedstroom en dat houdt dan in een lus weer de spanning in stand.

Stanford Professor Robert Sapolsky (auteur van ‘Waarom krijgen zebra’s geen maagzweer’) zei ooit: ‘De stressrespons kan, wanneer stresshormonen constant in de bloedstroom blijven lekken, meer schade veroorzaken dan de stressoren zelf.’

Loslaten is daarom een absolute life skill!

Wil jij meer loslaten in je leven?

Als je interesse hebt om met loslaten bezig te gaan, er is nu een online training om te leren loslaten. Hierbij krijg je een jaar lang onbeperkt toegang tot de online cursus. Zo kun je 52 weken lang elke dag een beetje (of veel) loslaten…

Er zijn ook 3 gratis lessen die je eerst kunt uitproberen via de pagina https://www.lerenloslaten.com/3-gratis-lessen/

Ik wens je diepe ontspanning en een leven vol gezondheid, geluk en FLOW toe!

Hartegroet,
Jan Bommerez

Jan Bommerez

hoe ontstaat boosheid

Gezonde boosheid is een uiting van vitaliteit…

In de traditionele Chinese geneeskunde worden emoties zoals je waarschijnlijk weet gelinkt aan organen.
Boosheid wordt gelinkt aan de lever.
De lever is het verdeelcentrum van de QI (levensenergie) in het lichaam. Een goed functionerende lever is dus per definitie nodig voor een optimaal energiebeheer in het lijf.
Onderdrukte boosheid zorgt voor stagnerende QI in de lever en dat kan op termijn allerlei problemen veroorzaken. Wanneer de QI daarentegen vrij kan stromen ervaren we vitaliteit.

‘Het ligt op mijn lever’ is een indicatie van stagnerende QI in de lever.

Een gezonde lever produceert zeer belangrijke bouwstoffen

De lever is een moderator voor een hele reeks energetische en chemische processen in het lichaam. Dat impliceert dat een belaste lever ook lasten kan veroorzaken elders in het systeem…
Onderdrukte boosheid en onderdrukte woede kunnen een enorme verstoring van onze energie en onze lichaamsprocessen met zich brengen.
Een gezonde lever produceert om te beginnen zeer belangrijke bouwstoffen: eiwitten.
Eiwitten worden gebruikt voor de opbouw van weefsels en de lever is het enige orgaan in het lichaam dat gemakkelijk beschadigde cellen in het lijf kan vervangen.
Maar eiwitten dienen ook als katalysator van allerlei chemische processen zoals bijvoorbeeld bloedstolling.
De lever produceert ook zogenaamde ‘signaaleiwitten’ die informatie sturen naar andere organen. Het is dus ook een soort dispatcher.
De lever zet verder ook vetten en suikers om tot brandstoffen die via het bloed naar andere organen getransporteerd worden. Het is ook een brandstofleverancier…

Onderdrukte boosheid kan overal in het lijf voor problemen zorgen

De lever zorgt zoals je waarschijnlijk wel weet eveneens voor de verwerking en afvoer van veel in het lichaam geproduceerde afvalstoffen.
Wat minder bekend is, is dat de lever ook hormonen produceert en dat de lever dus net zoals het hart zowel een orgaan is als een klier.
En de lever zorgt verder ook voor galproductie zodat vetten kunnen verteerd worden in de darmen.
Een verstoorde lever door onderdrukte boosheid of woede kan dus overal in het lijf voor problemen zorgen…
Daarom zegt Boeddha dat opgekropte boosheid je letterlijk kan vergiftigen…

Velen van ons (ik vermoed de meerderheid) hebben reeds van kindsbeen af boosheid leren onderdrukken en de meeste van ons hebben ook later niet geleerd hoe je boosheid proactief kunt uitdrukken. Dat verklaart waarom zovele mensen last hebben van allerlei symptomen van onderdrukte boosheid en woede zoals:

  • depressie
  • cynisme
  • irritatie en frustratie
  • chronische vermoeidheid
  • rugklachten en nekklachten
  • migraine
  • spierspanning
  • gewrichtsklachten, schouderpijn, heuppijn, kniepijn
  • slaapstoornissen
  • verslavingen
  • nagelbijten en andere nerveuze gewoontes
  • agressie of passieve agressie
  • occasionele uitbarstingen als de innerlijke druk te groot wordt (de spreekwoordelijke druppel die de emmer doet overlopen)
  • overactief zijn (busy, busy)
  • gemakkelijk oordelen over anderen (projectie van boosheid)
  • zelfsabotage (introjectie van boosheid)
  • volgens psycholoog John Bradshaw zorgt opgekropte boosheid ook voor meer ongevallen
  • zeer heftig reageren op afwijzing
  • controledrang
  • pleaser gedrag en rancune als het pleasen geen effect oplevert
  • de zogenaamde ‘spirituele bypass’ (‘niet in je lijf zijn en boven de problemen zweven in ontkenning)
  • over je grenzen laten lopen…

En dat is niet eens de volledige lijst.

Boosheid is een zeer gezonde en noodzakelijke emotie

De oorzaak van het onderdrukken van boosheid en woede ligt meestal in de kernovertuigingen die we er als kind over hebben verworven. Boosheid en woede worden ervaren als ‘iets onwenselijk’, of omdat je dat vaak zo is verteld of mogelijks ook omdat je bijvoorbeeld ongecontroleerde boosheid gezien of ervaren hebt thuis en dat je dat vreselijk vond.
Boosheid is echter op zich een zeer gezonde en zeer noodzakelijke emotie. Boosheid heb je nodig om NEE te zeggen, om grenzen aan te geven.
Woede zorgt voor enorme kracht en kan je leven redden als het erop aankomt.
Boosheid en woede zijn dus niet het probleem; ze onderdrukken is het probleem.
Langdurig onverwerkte boosheid verstoort ook relaties want ze sluit het hart en ze zorgt voor conflictvermijding of plotse uitbarstingen..
In conflicten verschijnt onderdrukte boosheid als beschuldigen, als ‘geen ongelijk kunnen hebben’, als dreigen en als controledrang.
Gezonde boosheid daarentegen geeft ons het hart van een Krijger. Dat is wat je wil voor jezelf en voor al wie je dierbaar is!
Onderdrukte boosheid en onderdrukte woede leren loslaten kan een hoop fysieke, mentale en relationele problemen oplossen.

Leer onderdrukte boosheid loslaten

Boosheid en woede zijn dus niet het probleem; ze onderdrukken juist wel. Wil jij leren hoe je onderdrukte boosheid kunt loslaten? In de volledige online cursus behandelen we 2 lessen volledig aan boosheid loslaten met relevante informatie en praktische oefeningen. Om te kijken of de cursus iets voor jou is kan je beginnen met 3 gratis lessen. Om te starten met de gratis lessen surf naar https://lerenloslaten.com/3-gratis-lessen

Hartegroet,

Jan Bommerez

Jan Bommerez

 

Ze liet los

Zonder een gedachte of een woord, liet ze gewoon los.

Ze liet haar angst los. Ze liet alle oordelen los.
Ze liet het mengsel van meningen los die haar hoofd omzwermden.

Ze liet haar besluiteloosheid los. Ze liet alle ‘goede’ redenen los.

Ze liet het allemaal gewoon los.

Ze liet alles los wat haar tegenhield. Ze liet alle ongerustheid los
dat ze niet vooruit zou gaan. Ze liet alle gepieker over ‘hoe het goed te doen’ los.

Ze beloofde niet om los te laten. Ze liet het allemaal gewoon los.

Ze analyseerde niet of ze het moest loslaten. Ze liet het allemaal gewoon los.

Zoals een blad dat uit een boom valt, liet ze het allemaal gewoon los.

Er was geen moeite. Er was geen strijd.

Het was niet goed of slecht. Het was gewoon zo dat in de ruimte van het loslaten, ze het allemaal liet zijn wat het was.

Er kwam een brede glimlach op haar gezicht. Een licht briesje waaide door haar heen.

En de zon en de maan schenen voor altijd.

~Ernest Holmes

rouwen bij verlies

Rouwen is een noodzakelijk proces om te helen van traumatisch verlies. Dat kan het verlies zijn van een geliefde maar ook bijvoorbeeld een relatiebreuk. Rouwen is een verwerkingsproces van meerdere vaak heftige emoties. Er kan naast verdriet ook frustratie en boosheid bijkomen. Maar bijvoorbeeld ook machteloosheid, wanhoop en depressie.

Rouwtherapeute Elisabeth Kübler-Ross onderscheidde in het rouwproces 5 fasen. Rouw is echter geen lineair proces, dat je standaard stap voor stap doorloopt. Bij iedereen verloopt het rouwproces anders. Je kan fasen overslaan, je kan terugvallen naar een vorige fase, je kan blijven vastzitten in een van de fasen…

Maar ook hoeveel eerder trauma aanwezig is heeft een invloed op hoe goed we kunnen rouwen of juist niet kunnen rouwen.

Ook of je er alleen voorstaat dan wel of je een schouder hebt om op te steunen. Rouwen gebeurt bij natuurvolkeren door de hele groep. Het is een sociaal gebeuren. Wij zijn veel van het samen rouwen kwijtgeraakt. Duizenden mensen rouwen in eenzaamheid of kunnen niet eens meer rouwen.

Mensen in rouw hebben vooral begrip nodig, niet zozeer aanmoedigingen

Hoewel de focus van Elisabeth Kübler-Ross op stervensbegeleiding lag, zijn de 5 fasen herkenbaar in elke emotionele reactie op persoonlijke trauma of op bruuske veranderingen.

1. Ontkenning: “Dit kan gewoon niet waar zijn.”

Ontkenning is een bewuste of onbewuste weigering om de realiteit (meteen) onder ogen te zien. Het is een natuurlijke vorm van zelfbescherming tegen te heftige emotionele pijn. Het helpt om niet alles in 1 keer te moeten voelen. Ons onderbewuste laat niet meer binnen dan we op dit moment aankunnen. Nogal wat mensen blijven echter opgesloten in deze fase. Vooral zeer gevoelige mensen onderdrukken de volgende fase, die van woede en blijven zo zeer lang of permanent in de eerste fase hangen. Woede is een instinctieve reactie op machteloosheid. Bij traumatisch verlies of bij een beangstigende diagnose of zeer slecht nieuws bijvoorbeeld voelen we ons vaak plots totaal machteloos. Die machteloosheid wordt door het onderbewuste als een bedreiging gevoeld en het lijf wil terugvechten…

2. Woede: “Waarom toch?” “Het is niet eerlijk.” “Het is niet rechtvaardig.’

Als de rauwe waarheid tot iemand doordringt ontstaat er in veel gevallen boosheid of zelfs woede. In deze periode zijn rouwenden meestal moeilijk te benaderen. Onder de woede ligt de hartverscheurende pijn. Therapeuten raden aan om die woede vooral niet te onderdrukken. Hoe beter je de woede kunt toelaten, hoe eerder ze oplost. Als we ze onderdrukken wordt ze vaak omgezet in fysieke pijn of blijven we in shockstaat. Woede is een soort ‘terug tot leven komen’ na de fase van verdoving. Het is een vitale stap.

3. Onderhandelen met God of met het leven of met de partner die de relatie verbreekt: ”Ik beloof…. als …”

In deze fase probeert men te onderhandelen. Men belooft een ingrijpende verandering om de pijn alsnog te kunnen vermijden. Dit is ook de tijd van malen over wat men anders had kunnen of moeten doen. “Was ik maar 5 minuten eerder gekomen…” “Had ik maar meer aangedrongen… ” In deze fase hebben we er nood aan om ons verhaal te delen en om er een soort zin in te kunnen vinden door het te vertellen en her-vertellen. Wanneer iemand echt luistert – zonder je te proberen anders te laten voelen – helpt dat enorm om terug dichter bij jezelf te kunnen komen.

4. Verdriet en depressie: ”Ik kan niet meer…”

Wanneer men de feiten begint te accepteren komen gevoelens van verdriet, spijt, angst, woede en onzekerheid naar boven. Vaak dienen ook oude verlieservaringen zich weer aan. De neiging is om je nu terug te trekken. Je hebt geen trek, je hebt geen zin, je wil liever in bed blijven… Onderdrukte woede is vaak de oorzaak van de depressie.

5. Acceptatie: “Mijn leven gaat verder.”

Het is geen acceptatie in de zin dat wat gebeurd is nu plots oké is, maar in de zin dat je weet dat je zelf min of meer oké zult zijn, dat je verder kunt ondanks het verlies. Het is een soort reset, een besef van de nieuwe situatie. Misschien voelen we zelfs dankbaarheid voor wat wel geweest is. Het is een tijd van ups en downs. Soms gaat het goed, soms vallen we terug. Maar de dagen dat het beter gaat worden groter in aantal dan de dagen dat je weer erg verdrietig wordt. In deze fase staan we opnieuw meer open voor deelname aan het sociale leven.

Symptomen van verdriet

Rouwsymptomen kunnen zich fysiek, sociaal of spiritueel voordoen. Enkele van de meest voorkomende symptomen tijdens het rouwproces zijn:

  • Huilen
  • Hoofdpijn
  • Moeite met slapen
  • De zin van het leven in twijfel trekken
  • Religieuze overtuigingen in twijfel trekken (bijv. geloof in God)
  • Dissociatie
  • Isolatie van vrienden en familie
  • Atypisch gedrag
  • Veel piekeren en malen
  • Ongerustheid
  • Frustratie
  • Schuldgevoelens
  • Vermoeidheid
  • Woede
  • Verlies van eetlust
  • Wisselende pijnen
  • Stress, irritatie…

Soms komt iemand er niet doorheen zonder een therapeut maar je kan ook jezelf helpen door bijvoorbeeld ademhalingsoefeningen en oefeningen om de stress in het lijf te leren verminderen. Het rouwproces kan ondersteund worden door methodes van zelfhulp die je hier kunt leren middels een online cursus met veel praktische oefeningen. Er zijn 3 gratis lessen om je te laten uittesten of het iets voor jou is.

Om te starten met de gratis lessen surf naar https://lerenloslaten.com/3-gratis-lessen

Hartegroet,

Jan Bommerez

Jan Bommerez

Ga tot voorbij

Zoek niet, laat los: de tranen
die stromen willen, de onmacht
die om erkenning vraagt, het weten
dat als hoogste zelfinzicht weet
dat het niets weet.
Klein worden,
verdwijnend klein. Leeg, zodat
alleen nog kale naaktheid rest.
Ga tot voorbij het woord, voorbij
het denken. Want daar, in leegte,
in niets, raakt volheid je aan.
Reik tot achter de schijn die
verblindt, betovert, verleidt.
Doorzie haar illusie, dat zij
de werkelijkheid is die telt.
Zoek niet, laat los. Ga tot voorbij.
Want daar, in leegte, in niets,
verglijdt de tijd tot eeuwigheid,
raakt het mysterie je aan, word
jij zelf tot geheim en neemt het eeuwige je,
het niets dat alles is, leegte die volheid is.
Zoek niet, laat los.
Ga tot voorbij.

~Hans Stolp~

0
    0
    Je winkelmand
    Je winkelwagen is leegTerug naar de winkel